ស្ត្រីជនភៀសខ្លួនខ្មែរក្រោម នៅប្រទេសថៃ អំពាវនាវឲ្យជួយឧបត្ថម្ភដល់ព្រះសង្ឃក្រោម ដែលកំពុងសិក្សានៅប្រទេសថៃ
ដោយ លី ឈូន
ក្រុមស្ត្រីជនភៀសខ្លួនខ្មែរក្រោមនៅប្រទេសថៃអំពាវនាវ ដល់ពុទ្ធបរិស័ទនិងសប្បុរសជនគ្រប់មជ្ឍដ្ឋានឲ្យជួយឧបត្ថម្ភដល់ព្រះសង្ឃខ្មែរក្រោមដែលកំពុងបំពេញកម្មសិក្សានៅតាមមហាវិទ្យាល័យនានាក្នុងប្រទេសថៃ ។ ការលើកឡើងដូច្នេះ ដោយក្រុមស្ត្រីទាំងនេះ មើលឃើញព្រះសង្ឃកុលបុត្រខ្មែរក្រោមភាគច្រើន ដែលកំពុងសិក្សានៅប្រទេសថៃ បានបោះបងការសិក្សារបស់ខ្លួនកណ្ដាលផ្លូវ ព្រោះតែខ្វះខាតថវិកាបំពេញសេវាកម្មសិក្សា ។ ចំណែកមតិភាគច្រើនតាមបណ្ដាញសង្គម (Facebook) លើកឡើងថា ដើម្បីឲ្យការសិក្សានៅក្រៅប្រទេសរបស់ព្រះសង្ឃខ្មែរក្រោមមានលំនឹង អង្គការសមាគមខ្មែរក្រោមគួរតែបន្ថែមមូលនិធិសម្រាប់ការងារនេះ ។
ប្រធានក្រុមជនភៀសខ្លួនខ្មែរក្រោម ក្នុងប្រទេសថៃអ្នកស្រី យឿង កង លើកឡើងថា តាមអ្នកស្រីសង្កេតមើលប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ ព្រះសង្ឃខ្មែរក្រោម ដែលនិមន្តមកសិក្សានៅប្រទេសថៃមិនបានចប់ចុងចប់ដើមនោះទេ ។ ភាគច្រើន បានបញ្ចប់ត្រឹមបរិញ្ញាប័ត្រត្រី រីឯការបញ្ចប់បរិញ្ញាប័ត្រទោ និងឯក (អនុបណ្ឌិត និងបណ្ឌិត) មានតិចតួចប៉ុណ្ណោះ ។
អ្នកស្រីយឿង កងបញ្ជាក់ថា ការរៀនមិនបានចប់តាមបំណងប្រាថ្នារបស់អ្នកសិក្សានោះ ក៏ព្រោះតែខ្វះថវិកាដើម្បីបំពេញ សេវាកម្មម្មសិក្សានេះឯង ។
អ្នកស្រីប្រធានក្រុមជនភៀសខ្លួនខ្មែរក្រោម បន្ថែមថា មានតែសប្បុរសជនគ្រប់រូប មេត្តាជួយឧបត្ថម្ភបន្ថែមទៀតនូវថវិកា ឬ សម្ភារៈសិក្សា ដល់ការសិក្សារបស់ព្រះសង្ឃខ្មែរក្រោមនៅប្រទេសថៃ ទើបដំណើរការ នៃការសិក្សានេះប្រព្រឹត្តិទៅបានល្អជាងមុន។
អ្នកស្រី យឿង កង ៖ «យើងជាពុទ្ធសាសនាទាំងអស់គ្នា យើងមិនចាំបាច់ថាកូនគ្មួយទេ ឲ្យតែកន្លែងណាមាន ព្រះសង្ឃ មានលោកនិមន្តមករៀន ហ្នឹងយើងត្រូវតែស្វាគមន៍ អបអរសាទរហើយ ទោះជាយើងអត់យ៉ាងណាក៏ត្រូវរាយអង្គាសគ្នា ជួយគ្នាទៅ ដើម្បីជួយលោក លើកកម្លាំងចិត្ត លោកដែលខំមកសិក្សារៀនសូត្រហ្នឹង យើងផ្ដល់កម្ឡាំងឲ្យលោករាល់តែឆ្នាំហ្នឹង» ។
មិនខុសគ្នាពីការលើកឡើងរបស់អ្នកស្រីយើងធីកងប៉ុន្មាននោះទេ ស្ត្រីជនភៀសខ្លួនខ្មែរក្រោមម្នាក់ទៀតឈ្មោះ សឺន សុគន្ធា លោកស្រី មានស្រុកកំណើតនៅខេត្តព្រះត្រពាំង ក្នុងទឹកមុខស្រស់់ស្រាយហើយនូវដៃមានកាន់បាច់ផ្កា និងស្រោមសំបុត្រថវិកាផង លោកស្រី សុគន្ធា លើកឡើងថា ក្រុមជនភៀសខ្លួនក្រោម តែងតែរួមចំណែកឧបត្ថម្ភថវិកា តាមរយៈពិធីបុណ្យផ្សេង ៗ ដើម្បីជួយដល់ការសិក្សារបស់ព្រះសង្ឃខ្មែរក្រោមនៅក្នុងប្រទេសថៃ មិនដែលខានឡើយ ។
ម្យ៉ាងវិញទៀត លោកស្រី សឺន សុគន្ធា ឆ្លៀតពេលប្រាប់ថា ព្រះសង្ឃខ្មែរក្រោមជាច្រើនអង្គបន្ថែមទៀតនឹងនិមន្តទៅទទួលបរិញ្ញាប័ត្រ នាសាលាមហាវិទ្យាល័យចូឡាឡុងកន ខេត្តអាយុធ្យានៅថ្ងៃទី ១៣ ខែធ្នូខាងមុខនេះ ។ លោក ស្រី ក៏សូមអំពាវនាវដល់ជនរួមជាតិខ្មែរចូលរួមលើកទឹចិត្តសមណនិស្សិតទាំងនោះផង ។
លោកស្រីសឺន សុគន្ធា៖«សូមអំពាវនាវដល់បងប្អូនទាំងអស់គ្នា ជាខ្មែររួមឈាមតែមួយ ដែលរស់នៅប្រទេសថៃហ្នឹង មិនថានៅទីជិតឬទីឆ្ងាយទេ ឲ្យតែនៅក្នុងប្រទេសថៃ សូមខ្មែរទាំងអស់គ្នា ចូលរួមលើកទឹកចិត្តទាំងអស់គ្នា ។ ដែលព្រះសង្ឃបានចាកចោលស្រុកកំណើត មករៀនៅប្រទេសហ្នឹងចា៎ ដូច្នេះសូមអំពាវនាវដល់បងប្អូនយើងទាំងអស់ ទៅចូលរួមលើកទឹកចិត្តព្រះសង្ឃទាំងអស់គ្នា ដើម្បីជាតិខ្មែរទាំងអស់គ្នាសូមអរគុណចា៎ » ។
ចំណែកស្ត្រីជនភៀសខ្លួន ខ្មែរក្រោមម្នាក់ទៀត ឈ្មោះ នាង ហែម មកពីខេត្តមាត់ ជ្រូកក្នុងវ័យ ៥២ ឆ្នាំ លោកស្រីសម្ដែងការសោកស្ដាយ ដែលមិនបានទៅលើកទឹកចិត្តព្រះសង្ឃទទួលបិរិញ្ញាប័ត្រនៅសាលាមហាវិទ្យាល័យមង្កុដិរាជ ក្នុងខេត្តនគរបូទុមនៅឆ្នាំនេះ លោស្រីបានត្រឹមតែចូលរួមចតុបច្ច័យតិចតួចឧបត្ថម្ភព្រះសង្ឃសិក្សាតែប៉ុណ្ណោះ ។
លោកស្រី នាង ហែម ៖ «ខ្ញុំមិនចេះដឹងទេ ប៉ុន្តែឃើញកូនគេរៀនចេះដឹងខ្ញុំស្រឡាញ់ណាស់ ការរៀន ស្រឡាញ់ណាស់ព្រះសាសនា របស់ខ្ញុំ។ ហើយក៏ជូនលុយកាក់អីបន្តិចបន្តួច តាមបង ប្រគេនឲ្យលោក ដើម្បីលើកទឹកចិត្តដែល ខិតខំរៀនដែរ ចា៎ » ។
ងាកមកមើលខាងសមណនិស្សិតខ្មែរក្រោម ឯនេះវិញព្រះភិក្ខុព្រះនាម ថាច់ ដេវ ព្រះអង្គនិមន្តមកពីវត្តអរុណរង្សី ហៅចាកអាគ្រោង ស្រុកកញ្ច្រោង ខេត្តព្រះត្រពាំង ដែលវៀតណាមប្ដូរឈ្មោះថ្មីថា ត្រា វិញ (Tra vinh) ដែនដីកម្ពុជាក្រោម ។ ព្រះអង្គឈរឱបបាច់ផ្កាជាច្រើនបាច់ រួមនឹងស្រោមសំបុត្តថវិកាមួយចំនួន និងដៃកាន់សញ្ញាប័ត្តពណ៏ខៀវមួយសន្លឹកផង ព្រះអង្គរប្រាប់វិទ្យុសំឡេងកម្ពុជាក្រោម និងសាព័ត៌មានព្រៃនគរថា ព្រះអង្គនិមន្តមករៀននៅប្រទេសថៃ ៧ ឆ្នាំហើយ ថ្ងៃនេះព្រះអង្គទទួលបានបរិញ្ញាប័ត្រត្រី ផ្នែកសង្គមសាស្ត្រ ។
ព្រះអង្គមានថេរដីកាមកដល់ត្រឹមនេះ ព្រះអង្គហាក់ដូចជាប្រែទឹកមុខ ហើយមានថេរដីកាថា ព្រះអង្គគ្មានសង្ឃឹមបានរៀនបន្តចប់បរិញ្ញាប័ត្រឯកនោះទេ ព្រោះថាគ្រួសាររបស់ក្សត់ខ្សោយធនធាន ញោមរបស់ព្រះអង្គ មិនមានថវិកាឧបត្ថម្ភព្រះអង្គ ក្នុងការសិក្សាទេ តែញោមរបស់ព្រះអង្គបានអប់រំ លើកទឹកចិត្តព្រះអង្គគ្រប់ពេលវេលា ។
ព្រះភិក្ខុ ថាច់ ដេវ បន្តថា ការរៀនសូត្ររបស់ព្រះអង្គកន្លងប្រព្រត្តិទៅបានអាស្រ័យដោយថវិកានិមន្តបិណ្ឌបាត តាមភូមិស្រុកពុទ្ធបរិស័ទថៃគ្រប់ច្រកល្ហក និងបច្ច័យរៀនសូត្តខ្លះទៀតបានពីញាតិញោម ធ្លាប់ស្គាល់តាំងក្នុងស្រុក និងក្រៅស្រុកជួយឧបត្ថម្ភផងដែរ ។
ព្រះភិក្ខុ ថាច់ ដេវ៖ «ញោមគាត់មិនបានមកទេ គាត់ថា គាត់រវល់អីចេះ អីចុះ អីទៅ ម្យ៉ាងទៀតពេលនេះជម្ងឺកូវិដ កំពុងរាតត្បាតផងធ្វើមេចមកបាន ។ អាត្មាកូនអ្នកស្រែ កសិករហ្នឹងណា ញោមគាត់ជួយដែរ ជួយលើកកម្លាំងទឹកចិត្ត ឯខាងទ្រព្យមិនសូវមានទេ ។ បានញាតិញោម នៅឯស្រុកផង ហើយញាតិញោម ដែលស្គាល់ហ្នឹងជួយខ្លះទៅ ។ ពរការជួយគ្នានេះ ជាទឹកចិត្តខ្មែរជួយគ្នាអីចឹងហើយ អាត្មាសប្បាយចិត្តដែរបានញាតិញោមជួយយ៉ាងនេះ» ។
ចំណែកសមណនិស្សិតខ្មែរក្រោមមួយព្រះអង្គទៀតព្រះនាម ចៅ សុខឌៀប ព្រះអង្គនិមន្តមកពីវត្តជីក្អេងក្រោម ស្រុកស្វាយទង ខេត្តមាត់ជ្រូក ដែលវៀតណាមប្ដូរឈ្មោះថ្មី ថា អាងយ៉ាង (An Giang) ព្រះអង្គកំពុងឈរក្នុងចំណោមសមណនិស្សិតនិស្សខ្មែរក្រោម ដែលជាមិត្តភក្តិជាច្រើងអង្គ និងពុទ្ធបរិស័ទខ្មែរខ្មែរក្រោមជាង ១០ នាក់ ដែលមកអបអរសាទរ ក្នុងពិធីព្រះអង្គទទួលបរិញ្ញាប័ត្រ ។
ព្រះភិក្ខុ ចៅ សុខឌៀប ប្រាប់ថា ព្រះអង្គមកសិក្សានៅប្រទេសថៃនេះ ៥ ឆ្នាំ ហើយព្រះអង្គបានបញ្ចប់ថ្នាក់បរិញ្ញាប័ត្រត្រី ផ្នែកសង្គមសាស្ត្រ ។ ព្រះអង្គបន្ត ថា ព្រះអង្គមានគោលបំណងចង់រៀនបញ្ចប់បរិញ្ញាប័ត្រឯក គឺថ្នាក់បណ្ឌិត តែបព្រះអង្គហាក់ដូចជាគ្មានសង្ឃឹមទេ ព្រោះកន្លងមកដែលព្រះអង្គបន្តការសិក្សាបានរហូតមកដល់ពេលនេះ ថវិកាសម្រាប់ការសិក្សាភាគច្រើន បានមកពីការនិមន្តបិណ្ឌបាត និងការជួយឧបត្ថម្ភពីសប្បុរសជនខ្លះ ៗ ប៉ុណ្ណោះ ។
ព្រះភិក្ខុចៅ សុខឌៀប៖ «ពីកាលអាត្មាឡើងមកហ្នឹង សុំញោមមក ញោមថាគ្មានលុយ គ្មានអី អីចឹងដែរហ្នឹង ទៅអីចឹងពិបាកណាស់ ណាមួយគាត់មិនចង់ឲ្យមកផង តែអាត្មា ចេះតែជំនះគាត់មកខ្លួនឯងអីចឹងទៅ ។ មកដល់ហ្នឹងសំណាងដែរ នៅចំកន្លែងមានផ្លូវមានអី ដើរបិណ្ឌបាតអីចឹងទៅ គ្រាន់បាយកាសចាយ ប្រាក់បង់ថ្លៃសាលាថ្លៃអីអីចឹងទៅ ។ បច្ច័យបានមកពីការដើរបិណ្ឌបាតនៅស្រុកថៃ គ្មានអ្នកឧបត្ថម្ភថ្លៃសាលាទេ» ។
ការលើកឡើងទាំងនេះ ធ្វើឡើងក្នុងឱកាសដែលសមណនិស្សិតខ្មែរក្រោមចំនួន ៥ ព្រះអង្គគឺនិមន្តមកពីខេត្តព្រះត្រពាំង ២ ព្រះអង្គនិមន្តមកពីខេត្តឡុងហូរ ២ ព្រះអង្គ និងខេត្តមាត់ជ្រូក១ ព្រះអង្គមកទទួលបរិញ្ញាប័ត្រត្រី នៅមហាវិទ្យាល័យមង្កុដ្ឋរាជនាខេត្តនគរបទុម កាលីថ្ងៃអាទិត្យទី ២២ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០២០២ នេះ ។
សព្វថ្ងៃមានព្រះសង្ឃជាសមណនិស្សិតខ្មែរក្រោម ដែលនិមន្តមកពីកម្ពុជាក្រោមផ្ទាល់ផង និងនិមន្តមកពីកម្ពុជាផង កំពុងសិក្សានៅប្រទេសថៃមានប្រមាណជាជាង ១០០ (មួយរយ) អង្គ ។
មតិភាគច្រើន ទាំងក្នុង និងក្រៅបណ្ដាញព័ត៌មានសង្គមលើកឡើងថា ដើម្បីបំបាត់ការបោះបង់ការសិក្សាកណ្ដាលទីរបស់ព្រះសង្ឃខ្មែរក្រោម ដែលកំពុងសិក្សានៅក្រៅប្រទេសនោះ អង្គការសង្គមស៊ីវិខ្មែរក្រោមគួរតែបង្កើតមូលនិធិមួយសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ដល់ការសិក្សាអប់រំនេះ ។ បើមិនធ្វើដូច្នោះទេ ការបោះបង់ចោលការសិក្សាកណ្ដាទីរបស់ព្រះសង្ឃខ្មែរក្រោម ដែលកំពុងសិក្សានៅក្រៅបរទេស នៅតែកើតមានដដែល ៕
