ទេសកាលប្រឡងបញ្ចប់ថ្នាក់ ពុទ្ធិកមធ្យមសិក្សានៅខេត្តព្រះត្រពាំង
ដោយ ថាច់ ប្រីជា គឿន l សារព័ត៌មាន ព្រៃនគរ
សមណសិស្សថ្នាក់ពុទ្ធិកសិក្សាបឋមភូមិ ឆ្នាំទី ២ និងទី ៣ ប្រចាំឆ្នាំសិក្សាពុទ្ធសករាជ ២៥៥៨ ដែលបាន សិក្សានៅ តាមវត្តអារាមនានាក្នុងស្រុកកំពង់ធំ នៃខេត្តព្រះត្រពាំង បានមកជួបជុំគ្នាប្រឡង រួមនៅ ក្នុងវត្តចំប៉ីសោភ័ណ (ត្រោកកើត) នៅថ្ងៃទី ៣១ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០១៤ ។ ពិធីប្រលងនេះ មានការចូលរួម ពីព្រះ ចៅ អធិការ គណៈកម្មការ និងគ្រូ បង្ក្រៀនប្រចាំវត្តនានាដែលមានសមណសិស្សមកចូលរួមប្រលង ។ កម្មវិធីប្រលងរួមនេះ មានសមណសិស្សសរុប ៨៣ អង្គ និងរូប ។

កម្មវិធីប្រលងនេះ ធ្វើឡើងបន្ទាប់ពី ព្រះសង្ឃនិងគណៈកម្មការវត្តបិដកត្យារាម (ក្នុងស្រុក) កាលពីថ្ងៃទី ២៤ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០១៤ កន្លងទៅនេះ ទើបតែបានធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះក្នុងការរៀបចំកម្មវិធីប្រលង រួមស្រុកថ្នាក់ ពុទ្ធិក មធ្យមសិក្សាបឋមភូមិ ឆ្នាំទី ១ ឬ អនុវិទ្យាល័យទី ១ ដោយមានសិស្សជាព្រះសង្ឃ និងយុវជនចូលរួម ប្រលងប្រមាណ ១៦០ អង្គនិងរូប ។
នេះជាកម្មវិធីសិក្សាផ្នែកពុទ្ធិកសិក្សាជាភាសាខ្មែរ ក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់គណៈមន្ត្រីសង្ឃខ្មែរក្រោម ប្រចាំ ស្រុកកំពង់ធំ បន្ទាប់ពីសមណសិស្សបានសិក្សាក្នុងវត្តនីមួយៗអស់រយៈពេល ៩ ខែ គឺចាប់ពីថ្ងៃ ១ រោច ខែវិសាខ រហូតដល់ខែបុស្ស នៃ ចន្ទគតិរៀងរាល់ឆ្នាំ ។
ក្រៅពីវត្តចំប៉ីសោភ័ណ (ត្រោកកើត) និងវត្តបដកត្យារាម (ក្នុងស្រុក) ដែលបានទទួលធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះរៀប ចំពិធី ប្រលងរួមស្រុក វត្តនានាក្នុងស្រុកដទៃទៀតនៃខេត្តព្រះត្រពាំង ក៏កំពុងចាត់តាំងកម្មវិធី ប្រលងដូចគ្នានេះដែរ ។ ចំណែក ចាប់ពីថ្នាក់ពុទ្ធិកមធ្យមសិក្សាបឋមភូមិ ឆ្នាំទី ៤ ឬថ្នាក់បាលីរង ដល់ថ្នាក់ពុទ្ធិកមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិឆ្នាំទី ៣ កម្មវិធីសិក្សា និងកម្មវិធីប្រលងត្រូវឋិតនៅក្រោមការ ចាត់តាំងរបស់អាគារសិក្សាធិការនៃគណៈមន្ត្រីសង្ឃថ្នាក់ខេត្ត ដោយសាលាគណខេត្ត នឹងតម្រូវ ឲ្យសមណ សិស្សនៃវត្តនានាក្នុងស្រុកទាំង ៨ របស់ខេត្តព្រះត្រពាំង មកប្រឡងរួម នៅក្នុងមណ្ឌលតែមួយតាមការ កំណត់ នាឆ្នាំដើមឆ្នាំ ២០១៥ នេះ ។

ពិធីប្រលងនេះ នេះជាទូទៅប្រព្រឹត្តទៅរយៈពេល ២ ឬ ៣ ថ្ងៃ ហើយនឹងមានកម្មវិធីប្រកាស លទ្ធផលប្រ លងនៅថ្ងៃ ទី ៣ ជាថ្ងៃបញ្ចប់ ក្រោយពីគណៈកម្មការមេប្រយោគបូកសរុបពិន្ទុសមណសិស្សរួច ។ សិស្សដែល ជាប់ ថ្នាក់ នឹងត្រូវបាន ទទួលរង្វាន់ និងវិញ្ញាបនបត្រទៅតាមលេខរៀង ពីគណៈមន្ត្រីសង្ឃនៅ ក្នុងពិធី ប្រកាសលទ្ធផល នោះតែម្ដង ។
កម្មវិធីសិក្សាផ្នែកពុទ្ធិកសិក្សា ឬ ផ្នែកភាសាបាលី នេះ គណៈមន្ត្រីសង្ឃនៅក្នុងខេត្តព្រះត្រពាំង បានតម្រូវ ឲ្យវត្ត នីមួយៗបើកថ្នាក់ណាមួយចាប់ពីថ្នាក់ពុទ្ធិកមធ្យមសិក្សាបឋមភូមិទី ១ រហូតដល់ថ្នាក់ពុទ្ធិកមធ្យម សិក្សាទុតិយ ភូមិទី ៣ គឺត្រូវសិក្សាអស់រយៈពេល ៧ ឆ្នាំ ទើបបានចប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យ ឬ ថ្នាក់បាក់ដុប ។ កម្មវិធីសិក្សាបែបនេះ នៅកម្ពុជា ក្រោម មានតែនៅក្នុងខេត្តព្រះត្រពាំង និងខេត្តលង់ហោរតែប៉ុណ្ណោះ ចំណែកខេត្តផ្សេងៗ ដូចជា ខេត្ត ឃ្លាំង ពលលាវ ក្រមួនស និង ព្រែកឫស្សី ជាដើម មិនមានកម្ម វិធីសិក្ស បែបនេះទេ ។ រីឯព្រះសង្ឃនៅខេត្តផ្សេងៗ ដែលមាន បំណងចង់សិក្សា ផ្នែកភាសា បាលី វិញ ត្រូវវេច សម្ពាយ មកសិក្សានៅខេត្តព្រះត្រពាំង ។
យោងតាមសេចក្ដីជូនដំណឹងពីសាលាគណខេត្តព្រះត្រពាំងថា កម្មវិធីប្រលងនៅតាមវត្តរាមនានាទាំង ៧ ថ្នាក់នេះ គណៈ មន្ត្រីសង្ឃនឹងរៀបចំឲ្យបានចប់សព្វគ្រប់នៅមុន ពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំយួននាពាក់កណ្ដាលខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០១៥ ខាង មុខនេះ ។
ការសិក្សារបស់ព្រះសង្ឃនៅតាមវត្តអារាមនានាក្នុងខេត្តព្រះត្រពាំង នេះ វាបានក្លាយទៅជាប្រពៃណីមួយ ទៅហើយ ដោយពុទ្ធបរិស័ទចំណុះជើងវត្តនីមួយៗជាអ្នកទំនុងបំរុងបាយបាត្រដល់សមណសិស្ស ដែលបាន និមន្ត មក ពីវត្តនានា ដើម្បីស្នាក់ អាស្រ័យរៀនសូត្រ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ។ ចំណែកគ្រូបង្រៀនវិញ ក៏ជាព្រះសង្ឃ និង ជាពុទ្ធបរិស័ទនៅក្នុង ចំណុះ ជើងវត្តនីមួយជាអ្នកបង្ក្រៀនស្មគ្រចិត្តបន្តវេនគ្នាពីជំនាន់មួយទៅជំនាន់មួយ ផងដែរ ។ រីឯសមណសិស្ស វិញ ពេលចេញ រៀន ម៉ោង ៩ កន្លះព្រឹក ត្រូវនិមន្ត ច្រាច់ចរបិណ្ឌបាត្រនៅ តាមផ្ទះពុទ្ធបរិស័ទដែល វត្តបានចាត់ជាវេន នីមួយៗ ដើម្បីបាន ចង្ហាន់មកទ្រទ្រង់ជីវិតិន្ទ្រីយ៍ ឲ្យ ប្រព្រឹត្តទៅក្នុងការប្រតិបត្តិធម៌ និងសិក្សាអក្សរ សាស្ត្រ ខ្មែររ បស់ខ្លួន ។ ហើយម្យ៉ាងទៀត កម្មវិធីសិក្សានេះ គេសង្កេតឃើញថា មិនដែលមានការជួយជ្រោមជ្រែងណាមួយ ពីរដ្ឋា ភិបាល បក្ស កុម្មុយនិស្តវៀតណាម និងពីរដ្ឋាភិបាលខ្មែរនៃប្រទេសកម្ពុជាឡើយ ។
សូមបញ្ជាក់ដែរថា នៅកម្ពុជាក្រោម សព្វថ្ងៃ មិនទាន់មានសាលាមហាវិទ្យាល័យ ឬសកលវិទ្យាល័យណាមួយ ទាំង ផ្នែកពុទ្ធចក្រ និងអាណាចក្រដែលបង្កើតឡើងដោយពលរដ្ឋខ្មែរក្រោមម្ចាស់ស្រុកនៅឡើយទេ ។ ដូច្នេះ ព្រះសង្ឃ ខ្មែរ ក្រោមអង្គណាដែលចង់បន្តការសិក្សាថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យ ត្រូវតែនិមន្តចេញទៅប្រទេស កម្ពុជា ឬ ថៃ ។ ចំណែក ព្រះសង្ឃ ដែលនិមន្តទៅប្រទេសកម្ពុជា ត្រូវចុះឈ្មោះរៀនថ្នាក់ អនុវទ្យា ល័យ ឬ វិទ្យាល័យសាឡើងវិញ ព្រោះវិញ្ញាបនបត្រ ថ្នាក់ ពុទ្ធិកមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិ ដែលចេញដោយអាគារធិការសិក្សានៃគណៈមន្ត្រីសង្ឃខ្មែរខេត្តព្រះ ត្រពាំង ដែនដីកម្ពុជា ក្រោម មិនត្រូវបានទទួល ស្គាល់ ដោយក្រសួងអប់រំជាតិ នៃប្រទេស កម្ពុជាឡើយ ។ ចំណែក ប្រទេសថៃ ផ្ទុយពីប្រទេស កម្ពុជា ក្នុងនាមជា ប្រទេសមួយ ដែលមិនមែនជាជាតិខ្មែរឈាមខ្មែរដូចគ្នា តែគេបានទទួលស្គាល់ សមមូលវិញ្ញា បនបត្រ មកពីដែនដីកម្ពុជាក្រោម ហើយបានលើក ទឹកចិត្តឲ្យសមណសិស្ស ខ្មែរក្រោមរាប់ រយអង្គ មានឱកាស ចូល បន្តការសិក្សានៅតាមសកលវិទ្យាល័យនានាយ៉ាងច្រើន ដូចជា មហាវិទ្យាល័យ មហាចុឡាឡុង ករណ៍រាជវិទ្យាល័យ ដែល មាន មូលដ្ឋាននៅខេត្តអយុធ្យា ជាដើម ៕
ខាងក្រោមជារូបថត សមណសិស្ស និងយុវសិស្សប្រលង នៅវត្តបិដកត្យារាម (ក្នុងស្រុក) ស្រុកកំពង់ធំ ខេត្តព្រះត្រពាំង កាលពីថ្ងៃទី ២៤ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០១៤ ៖
ខាងក្រោមជារូបថត កម្មវិធីប្រឡងរួមនៅក្នុងវត្តចំប៉ីសោភ័ណ (ត្រោកកើត) ស្រុកកំពង់ធំ ខេត្តព្រះត្រពាំង នៅថ្ងៃទី ៣១ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០១៤ ៖




Comments are closed.