ដោយ លី ឈូន
ប្រលោមលោកមនោសញ្ចេតនា រឿងវាសនាបុប្ផាខ្មែរក្រោមជាស្នាដៃនិពន្ធទី ៤ របស់ កវីខ្មែរក្រោមតាំង សារៈ ។ ស្នាដៃទី ១ របស់លោកគឺរឿងទារុណកម្មស្នេហ៍ ទី ២ រឿងវាសនានាងវ៉ារី និងទី ៣ គឺរឿងស្ដាយក្លិនរំដួល ។ ប្រលោមលោកទាំងបីរឿងនេះ សុទ្ធតែបានចុះផ្សាយនៅលើទំព័រសារព័ត៌មានឧត្ដមគតិខ្មែរ ក្នុងអំឡុង ឆ្នាំ ១៩៩៤ និង ១៩៩៥ ។ លោកតាំង សារៈ ចាប់ផ្ដើមសរសេររឿងវាសនាបុប្ផាខ្មែរក្រោម នាដើមសហស្សវត្សនេះ ហើយបានបញ្ចប់នៅឆ្នាំ ២០០៤ និង ១៣ ឆ្នាំក្រោយមក ទើបបានបោះពុម្ពផ្សាយជាសាធារណៈ ។ ទោះជារឿងវាសនាបុប្ផាខ្មែរក្រោម ធ្លាប់បាន ចុះផ្សាយលើទំព័រសារព័ត៌មាននគរភ្នំ និងព្រឹត្តិបត្រកម្ពុជាក្រោមក្ដី ហើយកវីខ្មែរក្រោមរូបនេះ ធ្លាប់មានស្នាដៃតែងនិពន្ធរាប់មិនអស់ក្ដី ធ្លាប់ជានិពន្ធនាយកកាសែត និងវិទ្យុជាច្រើនអង្គភាពក្ដី ក៏ពេលនេះ វណ្ណកម្មថ្មី វាសនាបុប្ផាខ្មែរក្រោមរបស់លោកពុំសូវមានអ្នកស្គាល់ឡើយ ។ អ្នកនិយមអានសៀវភៅលើកឡើងថា វាសនាបុប្ផាខ្មែរក្រោម ដែលពុំសូវមានអ្នកស្គាល់ ក៏ព្រោះតែរឿងនេះមិនបានផ្សព្វផ្សាយ ទូលំទូលាយតាមប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិត ។
ជួបអូនដំបូងនៅហាងបាយ ឃើញភក្ត្រឆោមឆាយល្អគយគន់
គ្រាដែលបងជួបសែនចៃដន្យ បងតែងគយគន់មិនជិនណាយ។
ដំបូងគ្រាន់តែនឹកអាណិត ក្រោយមកប្រតិព័ទ្ធមិនរសាយ
បួងសំរូងសូមជួបស្រស់ឆោមឆាយ តែយើងពីរកាយសែនឆ្ងាយគ្នា។
ខាងលើនេះ ជាកម្រងកំណាព្យក្នុងវគ្គទី ១ នៃរឿងវាសនាបុប្ផាខ្មែរក្រោម ដែលអ្នកស្រី គៀង ធីប៉ា ជាការីកុំព្យូទរ នៃរឿងនេះ បង្ហោះលើគណនីហ្វេសប៊ុករបស់ខ្លួនឈ្មោះ Thipa Kieng ។
ក្នុងវ័យ ៦៦ ឆ្នាំជាកូនអ្នកស្រែខ្មែរក្រោម តែលោក តាំង សារៈ កវីខ្ញីចាស់រូបនេះ មិនស្គាល់រសជាតិធ្វើស្រែភ្លឺសោះនោះ រៀបរាប់ឲ្យដឹងថា មូលហេតុដែលលោកចងក្រងប្រលោមលោក ផ្នែកមនោសញ្ចេតនានេះឡើងព្រោះថា រឿងរ៉ាវកម្ពុជាក្រោម ទាក់ទិន និងរឿងសង្គ្រាម រឿងប្រវត្តិសាស្ត្រ ភូមិសាស្ត្រ មានបណ្ឌិត កវី និពន្ធបានចងក្រងដែរហើយ ។ តែចំពោះរឿង ប្រលោមលោក មិនមានទាន់មានកវីណាចងក្រងទាល់តែសោះ៖ «ទី១ ដើម្បីឲ្យនៅស្រុកខ្មែរនឹងមានប្រលោមលោកឈ្មោះថា ខ្មែរកម្ពុជាក្រោមហ្នឹងមួយ ព្រោះតាំងពីដើមមក មិនដែលមានប្រលោមលោកណាសរសេរជាសៀវភៅ ហើយមានឈ្មោះ កម្ពុជាក្រោម ឬ ខ្មែរក្រោមហ្នឹងអត់មានទេ មានតែ រឿងមួយដែលលោក ចៅ វ៉ា គាត់ធ្វើបានជាខ្សែភាពយន្ត គឺរឿងបុប្ផាកម្ពុជាក្រោម តែរឿងហ្នឹងហាក់បីដូចជាផ្សព្វផ្សាយមិនបាន ឬ បញ្ចាំងឲ្យទូលំទូលាយ ហើយរហូតដល់សព្វថ្ងៃ ក៏បាត់ឈឹងទៅ» ។
កវីសម្បុរស្រអែម មុខពងរាងក្រពើ សំដីមួយ ៗ តែសរសេរច្រើន ដែលបម្រើសង្គមខ្មែរក្រោម ជិតមួយជីវិតនេះ រៀបរាប់បន្ថែមថា រឿងវាសនាបុប្ផាខ្មែរក្រោម មិនគ្រាន់តែ បម្រើផ្នែកមនោសញ្ចេតនាដល់យុវវ័យ ឬ អ្នកនិយមប៉ុណ្ណោះទេ តែថែមទាំងបង្ហាញអំពីទំនាក់ទំនងរវាងមន្ត្រីរាជការ មន្ត្រីរដ្ឋការកម្ពុជានឹងប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរក្រោម ទៀតផង៖ «ទី២ ក៏ចង់បង្ហាញពីព្រឹត្តិការណ៍ផ្សេង ៗ ដែលវាមានទំនាក់ទំនងរវាងកម្ពុជាហើយ និងកម្ពុជាក្រោម ដូចជាដំណើរទស្សនកិច្ចនៃប្រតិភូកម្ពុជា ដែលធ្វើទស្សនកិច្ចនៅកម្ពុជាក្រោម ហើយករណីស្ថានទូតរបស់ខ្មែរ ប្រចាំនៅទីក្រុងព្រៃនគរ បានហែកឋិនទៅវត្តខ្មែរ នៅកម្ពុជាក្រោម គឺវត្តពេលលាវថ្មីជាដើម គឺក្នុងគោលបំណងអីចឹង » ។
គូយើងជាគូពីព្រេងព្រឹទ្ធ ស្នេហ៍ចិត្តនិងចិត្តមិនបែកបែរ
ព្រេងភព្វវាសនាជួយបង្វែរ ឱ្យស្នេហ៍និងស្នេហ៍បានជួបជិត ។
មិនអាចមានអ្វីមកពង្រាត់ ឲ្យយើងប្រាសព្រាត់ទេវរមិត្រ
ព្រាត់ព្រោះមច្ចុរាជមិនភ័យភិត ត្បិតនេះធម៌ពិតនៃត្រីល័ក្ខណ៍ ។
កំណាព្យ ដែលលោកអ្នកទើបអានអម្បាញ់មិញនេះ ជាកំណាព្យវគ្គទី ៧ ជាវគ្គចុងបញ្ចប់ នៃរឿងវាសនាបុប្ផាខ្មែរក្រោម ដែលអានដោយយុវតីខ្មែរក្រោម សឺន គន្ធា នៅខេត្តកែវ ។ នេះជាកម្រងកំណាព្យក្នុងវគ្គទី ១ នៃ រឿងវាសនាបុប្ផាខ្មែរក្រោម ដែលកាបុរសម្នាក់ ឈ្មោះ ទ្រីសាម (Try Sam) បង្ហោះលើគណនីហ្វេសប៊ុកឈ្មោះរំដួលស្វាយរៀង ។
ចំណែកយុវតីជនភៀសខ្លួនខ្មែរក្រោមម្នាក់ នៅប្រទេសថៃ កញ្ញា ថាច់ ធី ជួប រៀបរាប់ថា ពីមុននាងធ្លាប់អានរឿងប្រលោមលោកខ្លះដែ រតែមិនសូវចាប់ចិត្តដិតអារម្មណ៍នោះទេ តែចំពោះរឿងវាសនាបុប្ផាខ្មែរក្រោម នាងចូលអារម្មណ៍ខ្លាំង ព្រោះនាងមានស្រុកកំណើតនៅ ភូមិព្រៃជាប់ ស្រុកជ្រោយញ ខេត្តឃ្លាំង ដែលជាស្រុកកំណើតរបស់នាងបុប្ផា ជាតួអង្គក្នុងរឿងវាសនាបុប្ផាខ្មែរក្រោម ។
កញ្ញាបុប្ផាព្រៃជាប់រូបនេះ បន្ថែមថា នាងចង់បានឱ្យរឿងនេះ ផ្សព្វផ្សាយប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិត៖ «ពេលអានរឿងនេះម្ដង ៗ ទឹកភ្នែកខ្ញុំដែលហូច្រើនជាងគេ គឺនៅពេលដែលនាងបុប្ផាត្រូវម្ដាយក្មេកដេញចេញពីផ្ទះ ។ ហើយនឹងនៅគ្រា ដែលបុប្ផានិ ងវិបុលបានជួបគ្នាវិញ ។ ខ្ញុំចង់ឲ្យបានរឿងនេះ ផ្សាយតាមប្រព័ន្ធ Youtube ដើម្បីឱ្យពួកម៉ាកខ្ញុំ បងប្អូនខ្ញុំ នៅកម្ពុជាក្រោម គាត់បានស្ដាប់ផង » ។
ចំណែក បុរសខ្មែរក្រោមម្នាក់ ដែលនិយមអានសៀវភៅ កាសែត ឈ្មោះ ពេជ្រ តារា សព្វថ្ងៃលោករស់នៅទីក្រុងភ្នំពេញ លើកឡើងថា លោកធ្លាប់តាមដានអាន ស្ដាប់ អត្ថបទ សៀវភៅ ដែលជាស្នារដៃ តែងនិពន្ធ របស់លោក តាំង សារៈ ជាច្រើនមកហើយ ។ រួមទាំងរឿងប្រលោមលោក ពីរ បី រឿងរបស់លោក តាំង សារៈ ដែលធ្លាប់ចុះផ្សាយលើទំព័រកាសែតឧត្ដមគតិខ្មែរនោះផង ។
បុរសនិយមអានសៀវភៅ កាសែត នេះបន្តទៀតថា ចំពោះរឿងវាសនាបុប្ផាខ្មែរក្រោមនេះ មានខ្លឹមសារ អត្ថរស ពាក្យពេចន៍គួរជាទីចាប់អារម្មណ៍ណាស់ តែដោយសារតែ រឿងនេះមិនបានផ្សព្វផ្សាយទូលំទូលាយតាមបណ្ដាញអ៊ីនធឺណិត បានជាមិនសូវមានអ្នកស្គាល់៖ «សម័យនេះ គេលែងកាន់ក្រដាសអស់ហើយ គេកាន់តែទូរស័ព្ទដៃ ឬ អៃផេក វាស្រួលដៃជាង សំបូរបែបជាង ។ ម្យ៉ាងទៀតប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរក្រោម ពួកគាត់មិនសូវចេះអក្សរខ្មែរប៉ុន្មានផង ដូច្នេះបើមិនចុះផ្សាយជាសម្លេង ឬ រូបភាព តាមប្រពន្ធអិនធឺណែតនោះទេ ក៏ពួកគាត់ មិនអាចស្គាល់មិនអាចយល់បានដែរ» ។
ការលើកឡើងមកនេះ បន្ទាប់ពីមានអ្នកអានមួយចំនួនចង់ស្គាល់ម្ចាស់វណ្ណកម្មវាសនាបុប្ផាខ្មែរក្រោម ពីព្រោះពួកគេមិនធ្លាប់ឃើញទាល់តែសោះ នូវប្រលោមលោកទាក់ទងនឹងរឿងរ៉ាវកម្ពុជាក្រោម ដែលគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ដូច្នេះ ។
រឿងវាសនាបុប្ផាខ្មែរក្រោម ជាស្នាដៃនិពន្ធលើកទី ៤ របស់លោកតាំង សារៈស្នាដៃនិពន្ធលើកមុន ៗ របស់លោកគឺ រឿងទារុណស្នេហ៍កម្ម រឿងវាសនានាងវ៉ារី និងរឿងស្ដាយក្លិនរំដួល ដែលរឿងទាំង នេះសុទ្ធតែបានចុះផ្សាយនៅក្នុងទំព័រកាសែតឧត្ដមគតិខ្មែរ នៅអំឡុងឆ្នាំ ១៩៩៤ និង ១៩៩៥ ។
រឿងវាសនាបុប្ផាខ្មែរក្រោម ដែលតួអង្គប្រុសឈ្មោះវិបុល ជាកំលោះភ្នំពេញ ឯតួអង្គស្រីមានឈ្មោះថាបុប្ផា ជាក្រមុំ ស្រុកជ្រោយញ ខេត្តឃ្លាំង កម្ពុជាក្រោមនេះ កវីយើងចំណាយពេលសរសេរអស់ ៤ ឆ្នាំ គឺបញ្ចប់នៅ ២០០៤ ។ រឿងប្រដិតដែលក្លាយជារឿងពិតនេះ ទើបតែបានបោះពុម្ពផ្សាយជាសៀវភៅ មានកម្រាស់ ១២៥ ទំព័រ កាលពីឆ្នាំ ២០១៧ នេះ តែមិនទាន់បានផ្សព្វផ្សាយ នៅលើបណ្ដាញអិនធឺណេត នៅឡើយ ៖ «វាគ្មានទាក់ទងនឹងរឿងពិតរបស់តួអង្គណា ឬ ទាក់ទងមួយតួឯកប្រុស តួឯកស្រីណាមួយទេ រឿងនេះជាគំនិតរបស់ខ្ញុំនឹកឃើញចងក្រងឡើង ហើយរឿងនេះមានផ្សាយនៅក្នុងកាសែតនគរភ្នំ និងបន្ទាប់មកបានចុះផ្សាយទៅក្នុងព្រឹត្តិបត្រសហព័ន្ធខ្មែរកម្ពុជាក្រោម យើងបានប៉ុន្មានលេខដែរ ចុះផ្សាយមិនបានប៉ុន្មានផងក៏ចប់ទៅ » ។
លោក តាំង សារៈ កើតនៅថ្ងៃទី ៣ មិនាឆ្នាំ ១៩៥៤ នៅភូមិព្រៃជាប់ ឃុំទឹកសាប ស្រុកជ្រោយញរខេត្តពលលាវ (បច្ចុប្បន្នជាខេត្តឃ្លាំង) ក្នុងត្រកូលកសិករ ។
លោកជាអតីតអាចារ្យបង្រៀនសាលាធម្មវិនយ នៅវត្តទេពារាមព្រៃជាប់ ។ ជាអតីតអគ្គលេខាធិការគណៈកម្មការតស៊ូ ដើម្បីទាមទារនាទីជនជាតិភាគតិច ជូនប្រជាជាតិខ្មែរក្រោម ប្រចាំសហខេត្ត មានខេត្តព្រះសួគ៌ា ដែលវៀតណាមដាក់ឈ្មោះថ្មីថា បារៀ (Baria) និង ខេត្ត អូរកាប់ ដែលវៀតណាមដាក់ឈ្មោះថ្មីថា វុងតាវ (Vung Tau) ។ ជាអតីតអគ្គលេខាធិការគណៈពុទ្ធសាសនាថេរវាទ ខេត្តពលលាវ ដែលវៀតណាមដាក់ឈ្មោះថ្មីថា បាក់លីវ (Bac lieu) និងជាអតីតអ្នកជាប់ពន្ធនាគារយួនស្រុកជ្រោយញ ខេត្តឃ្លាំង និង ព្រែកឫស្សី ដែលវៀតណាមដាក់ឈ្មោះថ្មីថា កឹង ធើ (Can Tho ) ។
ក្រោយពីរួចពីពន្ធនាគារ លោក តាំង សារៈ បានកសាងសង្គមគ្រួសារ សង្ឃឹមថានឹងរស់បានសុខសាន្តក្នុងស្រុកកំណើត តែអាជ្ញាធរយួនតែងតែគាបសង្កត់បៀតបៀនលោកគ្រប់ពេលវេលា លោក ក៏សម្រេចចិត្តចាកចោលគ្រួសារឡើង ទៅព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុ ជានៅឆ្នាំ ១៩៨២ ។
នៅកម្ពុជា កវីកំសត់ តាំង សារៈ នៅតែបន្តបម្រើសង្គមដដែល គឺលោកធ្វើជាប្រធានសាខាមិត្តសមាគមខ្មែរកម្ពុជាក្រោម នៅខេត្តពោធិសត្វ និងជាប្រធានសាខាសមាគមការពារសិទ្ធិមនស្សខ្មែរកម្ពុជាក្រោម ប្រចាំខេត្តកំពង់ឆ្នាំង និងខេត្តតាកែវ ។ លោក តាំង សារៈ ក៏បានបំពេញការងារក្នុងស្ថាប័នជាតិកម្ពុជា ជាច្រើនអង្គភាពផងដែរ មានជាអាទិ៖ ធ្វើជានិពន្ធនាយកកាសែតឧត្តមគតិខ្មែរក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៤ និង ១៩៥ ជានិពន្ធនាយកកាសែតសង្គមយើងក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៦ ជានិពន្ធនាយកវិទ្យុសម្លេងសន្តិភាពរបស់គណបក្សលោកតា សឺន សានឆ្នាំ ១៩៩៧ ជានិពន្ធនាយកវិទ្យុសំឡេងប្រជាធិបតេយ្យ (VOD) នៅឆ្នាំ ២០០៣ ជានិពន្ធនាយកវិទ្យុសំឡេង ៩០ មេការហឺតរបស់គណបក្សហ៊្វុនស៊ិនប៉ិច នៅឆ្នាំ ២០០៧ ២០០៨ និងពីឆ្នាំ ២០០១ ដល់បច្ចុប្បន្នលោកជាប្រធានសាខាសហព័ន្ធខ្មែរកម្ពុជាក្រោម ប្រចាំព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ៕
